De oudste twee zijn zolang ik me kan herinneren altijd al goede slapers geweest. Ze gaan lekker slapen zonder problemen en kunnen ’s ochtends hun bed niet uit komen. Ook logeren is geen probleem. Van kleins af aan gingen ze al af en toe een nachtje naar opa en oma. Op schooldagen roep ik ze meestal om 7:20 uur en dan willen ze er nog lang niet uit. Dus 6:00 uur in de woonkamer zitten met een kind wat heel vroeg wakker is, dat kende ik niet. Ik zeg kende, want nummer 3 is dus een heel ander kind. Er zijn momenten dat hij prima slaapt en dan klaag ik niet. Maar vergis je niet, want dat kan bij hem zomaar van het ene op het andere moment omslaan.
In de zomer was het prima, onze wekker gaat normaal gesproken om 7:00 uur en dan sliep Jesse ook altijd nog. Maar tijdens de zomervakantie heeft hij een flinke sprong gemaakt. Hij kan nu prima zelf traplopen (was vooral mama hoor die dat eng vond, Jesse niet) en kwam ineens uit zijn slaapkamer, terwijl de deurklink nog omhoog stond. Daarmee was het fijne slapen ook direct voorbij. Want het is natuurlijk veel interessanter om dan ’s avonds telkens tig keer je kamer uit te komen en in de gaten te houden wat iedereen aan het doen is. En ’s ochtends was hij ineens weer heel vroeg wakker. Dat ging van 7 uur naar half 7, naar 6 uur, kwart voor 6, half 6, 5 voor half 6 en toen was het STOP! Om de beurt gingen we dan ’s ochtends met hem naar beneden en zolang er een 6 op de wekker staat kan ik me daar nog best overheen zetten, maar zodra er een 5 op de wekker staat is het gewoon nog nacht hoor en dan hoor je te slapen. Helaas dacht Jesse daar heel anders over en die ging dan flink stampij maken boven, waardoor het hele huis wakker werd, dat is natuurlijk ook niet de bedoeling. En als je weet dat het jouw beurt is, is het dus eigenlijk het beste om die avond ervoor op tijd naar bed te gaan, maar dat gaat weer ten kostte van een gezellige avond. Conclusie: iedereen moe! En dat maakt de sfeer in huis en in ons gezin er ook niet gezelliger op. Dus kregen we van mijn ouders Sam het schaapje, slaaptrainer met nachtlampje.
We gebruiken Sam nu bijna een week en ik kan wel zeggen dat het ons tot nu toe al flink heeft geholpen. Jesse is behoorlijk slim, dus we hadden van tevoren al gedacht dat hij heel gauw zou begrijpen hoe het werkt en wat precies de bedoeling is. Je had zijn kop moeten zien toen ik vertelde dat we dat besteld hadden en het filmpje liet zien wat de bedoeling ervan was. Hij is echt niet gek. Je kunt instellen hoe laat Sam en je kindje gaan slapen en wanneer hij wakker mag worden. Jesse gaat meestal tussen 19:30-20:00 uur naar bed, dus om 19:30 uur zijn Sam zijn oogjes dicht en slaapt hij, dan is hij rood. ’s Ochtends wordt Sam een half uur voor het opstaan oranje, dan mag je jezelf nog even vermaken of “zelf spelen” zoals Jesse zegt. Deze tijd is helaas niet te skippen of korter in te stellen. Jesse was sowieso niet gewend om zichzelf dan even te vermaken, dus dit was even wennen. Maar hij is allang blij dat het licht in zijn kamer dan zachtjes (hij heeft een dimmer) aan mag, want hij is de laatste tijd ook bang in het donker, wat ook allemaal niet echt mee helpt. Na dat half uur wordt Sam groen en gaan zijn oogjes open, tijd om op te staan.
Wat is het fijn dat we Sam hebben, want Jesse terug naar bed sturen had gewoon weinig zin. Hij ging dan het licht aan doen en kwam weer tig keer ons toe. Nu we Sam hebben, kunnen we daar naar verwijzen. “Nee Sam slaapt nog, dus jij moet ook nog slapen.” We waren nog wel even zoekende op welke tijd we het zouden zetten en de 1e nacht ging het licht steeds uit, dus kon Jesse ook niet zien welke kleur het was. Maar dat is even uit proberen en we hebben het nu zo ingesteld dat het nachtlampje de hele nacht blijft branden. Jesse blijft zijn kamer uit komen, maar dat is echt een heel stuk minder dan voorheen en soms alleen om te plassen. Als we hem nu terugsturen reageert hij ook een heel stuk rustiger en gaat hij (soms wel mopperend hoor) nog even liggen. En tussendoor kan iedereen nog even verder slapen, dat is fijn! Wij zijn blij met Sam!
